Andries Hendrik Potgieter

A.H. Potgieter

Andries Hendrik Potgieter was sterk en gespierd en ruim ses voet lank. Hy het ‘n ligte vel gehad en donkerbruin hare wat in ‘n reguit randjie op sy voorkop gehang het. Daarby het hy ‘n ylerige knewelbaard gehad, d.w.s. die bolip was skoon geskeer.Hy was gewoonlik in blou molvel gekleed, vandaar sy bynaam “ou Bloue”. Sy klere was tuisgemaak en het bestaan uit ‘n kort baadjie, ‘n klapbroek met ‘n skuif wat agter vasgemaak het, en ‘n breërand- wit strooihoed met ‘n groen voering. By formele geleenthede het hy egter ‘n vaal hoëbol-hoed gedra, ‘n kort broek wat net onder sy knieë met silwergespes bevestig is. Lang wit kouse en lae swart skoene, ook met silwergespes. Hy het altyd ‘n herneutermes aan sy sy gedra.Potgieter was ‘n kindervriend. Dikwels het hy met die kinders grappies gemaak en kon die mense hulle hoor skaterlag. Ook onder volwassenes was hy gewild, want hoewel hy ‘n man van min woorde was, was hy innemend, met ‘n fyn sin vir humor, Potgieter se geaardheid word goed in die volgende woorde opgesom: “Hy was nie impulsief nie, maar volhardend en sy besluitvastheid het aan koppigheid gegrens. Hy was baie konserwatief en sekuur in al sy handelinge, maar hy was gou om misverstand uit die wêreld te ruim en om persoonlike krenkings te vergewe. Hy het uit sy pad gegaan om vrede onder die Emigrante te bewaar.Hy stel sy ideaal duidelik –‘n Volk, aansienlik in getal, eendragtig, dapper.”